۱۳۸۵ آبان ۱۵, دوشنبه

هذيان حروف به هم ريخته بر گونه ها

 



 


 


نه! يادم نمي رود


مي نويسم اش


گاواره بان يادم است


كمركش هم از يادم بالا نمي رود


.


.


.


فعلا" همينجور چكه كن


قرن بيست و يكم و مرثيه اي بر معجزه


نقش ِ سنگ است


سنگ هم تشنه است


تشنه هم سنگ است


تاريك است


.


.


.


در كه باز شد بيا تو


. . . ؟!


اگر خواستي هم، بمان


پرچم و عرياني هم بپوش


.


.


.


سطر آخر كركس كه نباشد


هر كلمه اي خوب است...


 من رسيدم […]!


.


.


.


مسير ِ طوفان را ببر به بيابان


خس خس ِ سينه  افتخار ندارد...


تو اگر برسي


خواندنی هستی


حتی اگر نوشته نشوی !


 


                                                                85.8.29