پیش خوانش:
" شعری نوشته ام برای قصّه ها
کلمه ای بگو که از میله بگذرد بگذرم "
دعوتتان می کنم به خوانش ِ دعوت ِ احسان الهی فر به زیستن ، وقتی که در این وانفسا، اصل بر نفس کشیدن است:
اگرچه دستان ِ بسته ام خالی است ؛ موقتا" ، آنچه هست پیشکش ِ او:
1
با این که تمام ِاین آمد و شد
در تاکسی و مترو
در اتوبوس می گذرد
باز هم هر روز
بند ِ کفش هایم باز است
.
.
.
دارم به نیم پای ِ پیاده فکر می کنم
و تمام ِ راه ِ نرفته
تمام ِ راه ِ رفتن
2
دل آشوبه دارم
ولی هوا
مثل ِ همیشه است
مثل ِ همیشه معمولی است
.
.
.
تویی؟!
از کدام راه آمدی
که ندیدمت؟
.
.
.
دلم آرام است
صبح ِ خیلی زود
بیدارم می کنی