مُهر امضاء را که ساختم ،
جوهر اگر دیدی
پای هر برگه را دریاب !
پاییز 1387
...................................................................
۱۳۸۷ آذر ۷, پنجشنبه
۱۳۸۷ آبان ۲۹, چهارشنبه
فراموش ات کرده ام ...
فراموش ات کرده ام
ای نور دسته دسته
که بر هم می گذارم و تو را می سازم
ماه سیاه
که پیشانی داغ ات را برف شسته است
اقیانوس عاشق
که در پی قوئی کوچک روانه رود می شوی
از یادت برده ام
همچون چاقوئی در قلب
همچون رعدی تمام شده
در خاکستر شاخه هایم .
شمس لنگرودی - 53 ترانه عاشقانه
پ.ن : شعر را با صدای شاعر می توانید از اینجا بشنوید .
۱۳۸۷ خرداد ۱۹, یکشنبه
وقتی که نیستی ...
پیش خوانش :
ترانه – شعر " وقتی که نیستی ... " را بخوانید و بشنوید از مجتبا آزاد با موسیقی و صدای خودش . آهنگ را با حجم 1.41 MB می توانید از اینجا دانلود کنید ؛ این هم متن ترانه :
وقتی که نیستی
شمع ِ شکسته
متن ِ شیشه ای ِ شب ُ می لرزونه
تابوت ِ خورشید
رو دوش ِ ابرا
زمینه ی سربی ِ آسمون ُ می ترسونه
* * *
تو دوری ، دوری ...
مث ِ آهنگای ِ قدیمی
دورتر از خط ِ مبهم ِ افق
رو کاغذ ِ سفیدی که
واسه ترانه های تلخ ِ " بی در کجایی "
دس تکون می ده
خاموش ِ خاموش ...
مث ِ دو تا صندلی
رو به همدیگه
که زل می زنن به خیال ِ هم
تو خلوت و خستگی ِ تلخ ِ ساعتی که
تو رو نشون می ده
* * *
وقتی که نیستی
ثانیه ها تو بُهت ِ نبودنت
- گیج و ویج
پریشونی ِ اتاقُ تکرار می کنن
همه ی پنجره ها رو ، دیوار می کنن ...
پ . ن 1 :
تاریخ ما حقارت بود / نه شرافتی / نه شهامتی .
پ. ن 2 :
ماه می گذرد / در انتهای مدار سردش / ما مانده ایم و / روز / نمی آید.
پ.ن 3 :
بر دکه روزنامه فروشی / باران / به شکل الفبا می بارد / دوست دارم/ چند حرف و شاخه گلی در منقارم بگیرم / و منتظرت بمانم / باران عصر / موزوم ومقفا / می بارد / می بارد / می بارد /و تو / دیر کرده ای /گل ها / مثل پرندگان به دام افتاده در کف من می لرزند / تو نخواهی آمد / و شعر / داستان پرنده ای است / که پرواز را دوست دارد و / بالی ندارد.
همنوا با لیدر شبانه ی ارکستر چوب‌ها ـ روح الله کاملی هوش را به کار نبردن گناه کبیره است - نامه ی ابراهیم گلستان به نادر ابراهیمی
۱۳۸۷ اردیبهشت ۱, یکشنبه
گلستان و انتظار
پیش خوانش :
متن ِ – حیفم می آید که نگویم - باشکوه ِ زیر بخشی است از داستان مدّ و مه در مجموعه ای به همین نام . این داستان بر خلاف داستان دیگر مجموعه ، از روزگار رفته حکایت ، مجوز چاپ از متصدی صدور جواز نگرفت و در محاق ماند . به باور بسیاری که تمام داستان های گلستان بزرگ را خوانده اند ؛ یکی از بهترین ها ست . صفحه ای از این داستان را بخوانید :
من ممنون شانم . من ممنون هر کسم که نگذارد عمرم در خواب بگذرد – حتی اگر به ضرب بدمستی ، حتی اگر به ضرب بدحرفی .
تو بیداری از فحش را ترجیح می دهی به خواب آسوده ؟
من بیداری را ترجیح می دهم . من فحش را می بخشم زیرا طبیعی است که از عجز می آید . در افتادن با عجوزه ها و عاجزها جالب نیست . کیف ندارد.
بسیار خوب ، ممنون باش . فرض کن که بیداری . تا صبح هیچ کاری نیست . با این بیداری در شب چه خواهی کرد ؟
شب ؟ شب یعنی چه ؟ شب یک حالت از وقت است . من غرق در وقتم . شب منطقی است که شب باشد . شب هست . اشکال در شب نیست . اشکال در نبودن روز است ، و در نشستن و گفتن که صبر باید کرد ، و انتظار صبح باید داشت . وقتی که در شب قطبی نشسته ام شش ماه انتظار یک عمر است . شمع را روشن کردن کاری ست و آفتاب زدن اتفاق نجومی . شمع روشن کن ، و باز شمع روشن کن ؛ و قانع نشو به نور حقیر حباب . بس کن از این نشستن و گفتن که صبح می آید . آه ، اینها کلیشه است ، مانند مهر لاستیکی ست ، تکراری ست ، فرسوده ست . اینها به درد شعر شاعران خانه فرهنگ می خورد . مانند اینکه آفتاب در خواهد آمد . ما در کتاب اول خوانده ایم ماه سی روز است ، یعنی سی بار صبح در هر ماه ، سی بار آفتاب زدن . بس نیست ؟ این دیگر وعده نمی خواهد . این دیگر انتظار ندارد .
اصلا " انتظار یعنی چه ؟ انتظار افیون است . هر لحظه انتظار ، در حداکثر ، مانند مستی خوش آغاز باده پیمایی ست . بعد بالا می آوری . در انتظار بودن یعنی نبودن در وقت . وقتی که مردم کاشان هر روز اسب به بیرون شهر می بردند – یادت به میرخواند می آید ؟ سبزواری ها هم . هر روز صبح و عصر یک اسب ، زین کرده ، به بیرون شهر می بردند تا در صورت ظهور ، حضرت معطل مرکوب راهوار نماند .
این هفت قرن پیش بود . من طاقتم تمام شده ست . وقتی نجات دهنده یادش برود سواره بیاید من حق دارم در قدرت نجات بخشی او شک کنم . او آن قدر معطل کرد که اسب دیگر وسیله نقلیه نیست . اجداد من به قدر کافی اسب برده اند به بیرون دروازه . این روزها هم اسب تنها برای تفریح است . و من طاقتم تمام شده ست . من حس می کنم که وقت ندارم . من با رسوب کند حوادث قانع نمی توانم شد . من قانع نمی توانم شد . من رشوه ای نخواهم داد. من تقلید در نخواهم آورد . من فکرم را فدای سلام و علیک و لق لق و و آداب معاشرت نخواهم کرد . من خود را نگاه خواهم داشت بگذار هر که می خواهد هر جور می خواهد خود را بیندازد در قعر این عفونت متنوع . من از بس که روی لجنزار دیدم حباب بخار عفن ترکید دارم دیوانه می شوم . من باید عقلم را نگه دارم ، عقلم را که از تن و شرف و عشق من مجزا نیست .
پ.ن : برای دانلود مد ّ و مه به این صفحه بروید .
پای صحبت ابراهیم گلستان - سیروس علی نژاد
بهشت از آن ِ تو، که سیگار نمی‌کشی و غصه نمی‌خوری - حسین نوروزی
۱۳۸۶ بهمن ۲۰, شنبه
حسرت
پیش خوانش : دل ام می خواهد بعد از خواندن hasret از ناظم عزیز ! ، آفریدگار واژه هایی با بوی ناب شرافت عمیق انسانی ، دست کم کرکره ی برگردان ها را پایین بکشم و از زبان حافظ بزرگ بگویم اش که :
هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست
به : حسین نازنین
به دریا برگشتن می خواهم !
در آینه ی آبی آب ها
قد کشیدن / دیده شدن می خواهم !
به دریا برگشتن می خواهم !
کشتی ها در افق روشن می روند / کشتی ها می روند !
بی که بادبان های سفید و کشیده
پرا ز غم باشد
مهلت عمرم سرانجام
در کشتی ها به آخر می رسد
و مادامی که از ناگزیری مرگ / گریزی نیست
مانند نوری فرورونده در آب ها
در آب ها فرو مردن می خواهم !
به دریا برگشتن می خواهم !
به دریا برگشتن می خواهم !
شاخساران ( فدریکو گارسیا لورکا ) - حسین محمدی
ای کاش سلین ایرانی بود - مهدی سحابی
زوال رهبری روشنفکری ادبی - محمد قوچانی
کریه اکنون صفتی ابتر است - هژیر پلاسچی
چه كسی از ابراهيم گلستان نمی‌ترسد ؟ - محمود فرجامی
صلیب به روایت هیچکس - داستانی از محمد عرب زاده در نشریه شهروند کانادا
کودکی هایم کو؟! (یوسف هایال اوغلو) - حسین محمدی
چه معامله باید کرد؟ - میرزاده عشقی
شعر بی خوابی سگ اصحاب کهف - سروش سمیعی
۱۳۸۶ بهمن ۹, سه‌شنبه
رفته
شعر(giden) از ناظم حکمت
بر روی شیشه ها
برف و شب.
ریل های درخشان در شب سفید
ناکامی وصل را
به خاطر می آورد
در سومین سالن انتظار ایستگاه
کودکی با پای برهنه
و روسری سیاه
می خوابد.
من پرسه می زنم ...
برف و شب بر پنجره ها.
ترانه ای را در جانم می خوانند
این
محبوبترین آهنگ دوست رفته ی من بود
محبوبترین آهنگ ...
محبوب ترین ...
مح...
دوستان !
به چشمانم نگاه نکنید
گریه از درونم می جوشد.
ریل های درخشان در شب سفید
ناکامی وصل را
به خاطر می اورد
در سومین سالن انتظار ایستگاه
کودکی با پای برهنه
و روسری سیاه
می خوابد.
برف وشب بر پنجره ها.
ترانه ای را
در جانم می خوانند.
پ.ن۱ : پیش از آن که در خط سیر زمان پیش بروی و به پایان برسی گاه پایان از گذشته سرریز می شود و به سوی تو می آید ... و آهنگی را در جان ات با سوت می نوازد .
ترانه ی سوار (فدریکو گارسیا لورکا) - حسین محمدی
پاسخ به پرونده سازی های یک مفتش فرهنگی - کانون نویسندگان ایران
چرا ابراهيم گلستان با دوربين می نويسد؟ - بصیر نصیبی
برای مارسیای رذل عزیز - امیرحسین یزدان بد
بروکراسی و حرف هایی از مرد رادیکال - مجید ضرغامی
پ.ن ۲ : دوستانی که برای خواندن لینک ها مشکل دارند می توانند از سایت های www.apushistory.info و www.apliterature.info استفاده کنند .
۱۳۸۶ دی ۱۳, پنجشنبه
12
بالابلند !
بر جلوخان منظرم
چون گردش اطلسی ابر
قدم بردار
از هجوم پرنده ی بی پناهی
چون به خانه باز آیم
پیش از آن که در بگشایم
بر تخت گاه ایوان
جلوه ای کن
با رخساری که باران و زمزمه است ...
شاملوی بزرگ – شکفتن در مه
دوازده
صدای گام تو را
به رگ و مویرگ می برد
نفس ام دارد می گیرد
ساعتی مانده به دیدارت
با قامتی خندان می آیی
زمان
بغض ات را می شکند
و من لب می گزم
در این دوازده های روز و شب مرگی
ماه مرگی
(- بله عابر محترم !
چشم ام به سرما حساس است !
می بینی که دی ماه است
و گلبرف ها
روی هرچیزی شکوفه کرده اند )
با قامتی شریف می آید / خواهی آمد
می خواهم برای یک مرتبه / دوازده بار
تنگ به آغوش بکشم
بال ها ...
(- یا اگر دوست داری - :
دست ها ) ی ام را
باز کن
زبان پدری مادرمرده‌ی من ـ شيوا فرهمند راد
بخشی از فیلم " شاملو : شاعر آزادی "( آیدا و شاملو )
تو چرا عباس هستی ؟ و حکایتی دیگر از شاملو ! - یدالله رویایی
از عشق و دلدادگی - لوئیس بونوئل
ببرسواری و خبرهای بد برای دموکراسی- محمد قائد ( قسمت اول - قسمت دوم )
باید با ساز مهربان بود ( مطلبی در جاودانگی حاج قربان سلیمانی)
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
