پيش خوانش:
همچنان كه قطعه اي كه به آشناي ِ دیر يافته ي ِ جان ام _ محسن _ تقديم شد پيش از پروازش نوشته شده بود ؛ اين قطعه هم مدت ها پيش نوشته شده ،اما گويي كابوسهاي ما مي بايد پس از نوشتن حتما" مكرر شوند . . . گويي نعره ي ِ مستانه ي ِ كابوس ها تمامي ندارد... براي همه ي ِ آنان كه قفس در ذهنشان جايي ندارد و غمگنانه جز خشم بر تن و جان ِ خويشتن راهي نمي يابند و دريغا رهايي ،دريغا ...
داغ
خون
رنگين كمان ِ پرواز ِ پرنده را مي گيرد
تا بال ِ شكسته اش
بر ماسه ها كشيده شود
- چگونه تن ات لانه ي ِ درد شد؟
با كدام سرب و پيكان؟
با كدامين چنگال و
كدامين منقار؟
دريا بر كناره ي ِ صحرا مي غرد
صحرا بر كناره ي ِ دريا
و مرغك ِ ترسان
اين سو و آن سو مي دود
- در آغاز ِ هجرت ات
با گذر از فراز ِ آب و
فرود ِ ستاره
كدام مقصد را مي جستي؟
كنار ِ كه و
كدامين مأمن را؟
مكعب هاي ِ سياه ِ خرچنگي
مست و حريص
حلقه مي شوند و ...
تل سياه ِ جنباني
اندام ِ پرنده را گم مي كند
- اي تك مانده ي ِ معصوم !
در اصطكاك ِ سنگين ِ بال و ماسه
با ساقه ي ِ خسته ي ِ پا
در ساحل ِ دريا
هيچ گونه راهي
هيچ كوره راهي
به آغوش ِ موج ات نبود؟
- راهي به رهايي
از خاك و تباهي
كه آوازخوان بخوابي
كه آرامگون برقصي –
* * *
خاطره ي ِ رنگين و لطيف ات
بر آسمان ِ جنگل و دريا مي گذرد
بر آسمان ِ صخره و صحرا
تا تلّ ِ سياه ِ جنباني
دل ام را زندگي كند
روي ِ دل ام خواهد ماند
خواهد ماند
به جز این است محتوای هیاهو شیرینکم؟
پاسخحذفهمه این است به غلط مرو
نفرت بی خرد به متکای توقع تکیه کرده است.
پژواک آذرخش نیست
انعکاس بی پروای گام های مخنثانی بی آلت و اسباب است
(آنچه روزگاری نشان فرزانگی بود یا نبود)
که از یادبود نیم چکمه خویش
در دهلیزهای تحجر احساس مردوارگی می کنند
تا از بستر ناگزیری به در کشند خدایی بیمار را
و به پیشگیری از زوال قانون بی رحمت خویشش یاوری دهند
نشانم ده!
کجا بود و کی آن؟
که بود آنکه اکثر اهل الجنه را خلیفه الله خواند بر پهنه خاک؟
...
"بخشی از شعر چاپ نشده رسالت-احمد شاملو"
دوٍست هنرمندم
پاسخحذفبا سلام و درود
انتقال احساس در شعرت به خوبی شکل گرفته است
تنها در این جمله
خاطره ي ِ رنگين و لطيف ات
لطیفه ات برایم کمی نا فرم جلوه کرد
شادمان باشید و پیروز
دوباره آمدم که بگویم
پاسخحذفهستم/ هستم / هستم
حبیب عزیز , زندگی همه ما دایره ای است و تنها شعاع آن برای هر کس متقاوت است . چرخش و دوباره و تکرار
نمی گویم که می دانم که نمی دانم. و هیچ کس نمی داند جز دل و روحت. آمدم بگویم که دوستارتم
به قول آتشی
مگر چه تحفه دارد دنیا جز عشق
که نیمه شب می آید و سپیده دم بدرود می گوید
و تو نمی توانی ش دید جز همان لحظه
خیلی زیبا بود ... هیچ ایرادی نتونستم ازش بگیرم ... به معنی وقعی شعر بود : گره خوردگی عاطفه و خیال ! موسیقی درونیش هم کاملا مشهود بود ... معلومه تکانه ی حسیت برای این شعر خیلی قوی بوده ...
پاسخحذفحبیب عزیز سلام
پاسخحذفخلاصه و ختم کلام اینکه کاملا با وهم سبز موافقم.
مانا باشی دوست من.
دوست من . المان هاب آرکاییک بیداد می کند در این کار ... زبان را و فرم را به روز کن ...
پاسخحذفبا شعر " نم- نم ِ نیم – نام " به روزم ... پیپ قرمز
عزیزم حبیب. سلام.
پاسخحذفبر ما و در ما کرانه ها می گشایی با کلمات.
چندیست دل به نای تو سپرده ایم.
آتش است این...
نقدی نوشته بودی قبلنا بر "زخم روی پیشانی"
امشب مروری چند باره داشتم بر آن.
نگاهت ستودنی است.
" - چگونه تن ات لانه ي ِ درد شد؟
پاسخحذفبا كدام سرب و پيكان؟
با كدامين چنگال و
كدامين منقار؟"
حبيب كار به تو بيشتر راست آيد . به تو و همه شاعران وطن .
بگو تا همه خون گريه كنيم حبيب .
بگو تا گريه كنيم كه خنده را اين روزها به تاراج مي برند
با قانوني دگرگونه كه خدايي اش مي پندارند
قانوني كه ازلي و ابدي اش مي پندارند .
رد خنده را از چهره هامان برده اند
و نمي دانند كه نفرت چه معجزها كه نمي كند
كه نمي دانند ما سخت به كمان نشسته ايم
پوشيده در رداي رويين تني نفرت
با سلاح نفرين
و نمي دانند ربع مسكون جهان به نفرين و نفرت زير و زبر شده است
كه نمي دانند ...
راهی به سوی رستگاری نیست . . . آری، نیست.
پاسخحذفدريا بر كناره ي ِ صحرا مي غرد
پاسخحذفصحرا بر كناره ي ِ دريا
و مرغك ِ ترسان
اين سو و آن سو مي دود...
سلام از این تصویر خوشم امد
دريا بر كناره ي ِ صحرا مي غرد
پاسخحذفصحرا بر كناره ي ِ دريا
و مرغك ِ ترسان
اين سو و آن سو مي دود
اين سو و آن سو مي دود...
سلام از این تصویر خوشم امد
خستگی امروز برایم ماند
پاسخحذفتو هم تلخ شدي برادرم ؟!
پاسخحذف