۱۳۸۵ مرداد ۱۰, سه‌شنبه

شکوه

 


 


- تو خلق شدي


تا شكوه


معني ِ خود را بيابد ! -


 


 


در دامنه ي ِ كوهسار ِ تو


قدم زدم و تماشا ...


ولي حالا


نمي بينمت


 


 


تو قد كشيده اي


يا من كوتاه شده ام؟


 

۶ نظر:

  1. سلام به منم سر بزن واقعا قشنگ می نویسی

    پاسخحذف
  2. سلام
    آمدنت به شادمانی و سپاس/ چه خوشبخت بوده ام که عمر یک روزه بلاگم میزبان تو بود/
    ×××××
    تو قد كشيده اي

    يا من كوتاه شده ام؟

    این قسمت شعرت به دلم نشست
    ×××
    تا دوباره

    پاسخحذف
  3. سلام
    پایان خوبی دارد.اینکه سوال کرده ای شعرت را زیباتر کرده است.
    در داستان توصیف همراه با ریز بینی و جذابیت مخاطب را با خود همراه می کند.
    اما در شعر - به قول ارسطو در کتاب " فن شعر " خیال انگیزی عامل اصلی است. شعر تقریبا همه اش تخیل است.
    رگه های زیبایی از تخیل در شعرهای یت هست که مخاطب لحظه ای مکث می کند. وگاه دوباره برمی گردد و می خواند.
    قد کشیدن شاید معمول باشد اما کوتاه شدن احساس محض است که معنای قد کشیدن را هم متاثر از خود می کند و شعر خلق می شود.

    اما عبارت اول توضیح است که از قدرت شعر می کاهد.

    پاسخحذف
  4. سلام حبیب جان.....کارهات رو خوندم....لذت بردم از چند تصویر ....مثل پایان آخرین پستت.....(تو این پست شروع کار هم پایه پایان نبود).....در پست کودک وپروانه هم چند تصویر زیبا را لذت بردم....ولی باز هم اضافه کنم توضیحی بودن اشعار از زیبایی آن می کاهد

    پاسخحذف