خیال

 

 

 

در پايان ِ راه  ِ بيداري

و آغاز  ِ دنياي ِ خواب

زنگ ِ اعلام ِ حضور ِ تو

گوش ام را

پر مي كند

 

 

خوابم ببرد هم

با همان زنگ

از آغوش اش كنده مي شوم :

شب است و تاريكي

وخيال بود

خيال زنگ ِ صداي ِ تو بود!