۱۳۸۵ تیر ۷, چهارشنبه

نرینگی و کارد

 


                                                به بغض ِ فرو مرده ي ِ ما و آرماندو مارادونا:


                                                                پس از عصيان ها و پيش از دريبل ِمرگ!


 


  


 


برّگي  را له كرد


و طبيعت ِ بازي را


و وقتي فقر


بر گلو ي اش


حلقه ي ِ آهن شد


او پتكي از الماس بود


تا با دست و پاي اش


نه صعود


كه آهنگ بنوازد


و عاصي و طاغي و ياغي


بر طبيعت باشد و


گرگهاي اش


و تهوع ِ "شكوه" و تجمل را


و تحسر ِ شكوه ِ عدالت را


به خيال بنشيند


 


 


بگذار گرگ ها


باده ي ِ دريغ دركشند


و پشت ِ پرده برقصند


در شكست ِ ساز ِ يگانه اش


و حتي با خيال ِ خام  ِ دريدن اش


در چشمان ِ ابله ِ گلّه


 


 


 


بگذار افسوس ِ مكرّر ِ هزاره ها


شعله دركشد


ولي پيشاني ِ نبوغ


جز به خون در نمي نشيند


 


 


بردگي را له كرد


و بازي ِ طبيعت را...


 


 


 

۲ نظر:

  1. سلام به تو ای عزیز

    واقعا خوب می نویسی در این زمینه موفق باشی

    من هر 2روزبه بعد آپ می کنم اگه دوست داشتی به من سر بزن

    ولی ان شا الله از هفته بعد . اگه شما زحمت بکشید به من

    تو این 2و3 روز سر بزنی.چون من در این پستم می خوام از شما

    عزیزان که یک اسم خوب برای وبلاگ من انتخاب کنید (از دوست داشتن

    و عشق) چون دیگه از هر چی نامردی و...خسته شدم. با سپاس فراوان(اوووووو

    بابا با ادب کشتی ما رو) فدات ریحانه. راستی با تبادل لینک چطوری؟؟(راستی شاید من

    تو رو تو لینکم گذاشته باشم) زیادی زر زدم قربونت ریحانه(ولی نه همون فدات ریحانه جووووووووون)

    پاسخحذف
  2. سلام آقای سلیمی نژاد !
    در وبلاگ شهروند لینکتون کردم.
    تا بعد

    پاسخحذف