به:محمد عرب زاده
پاس حضور گاه و بيگاه اش
كه غنيمتي است.
بهانه بود آري بهانه بود
خودم نمي دانستم
نمي خواستم
ولي تمام هستي نيمه جان
مي خواست
سرم را
بر پاي صداي ات گذاشتي
و در نوازشي مادرانه
با عطوفت و ملامت
آرام ام كردي
آوازم كردي
كودك
جان من بود ...آري
از خواب پريده بود و
مادر نبود
سلام وب لاگ قشنگی داری دوست عزیز به ما هم سری بزن منتظریم
پاسخحذفکودک، جانِ من بود . . . آری
پاسخحذفبی مادر نمانی دوست خوبم ...هرگز .
پاسخحذفسلام عزيز با غزل (!!!) بروزم و منتظر تا بعد نزديک يا علی
پاسخحذفدوستان عزیزم مجتبی آزاد و علی مروتی نظراتی روی این نوشته داشتند که برای آگاهی سایر دوستان در پی می آید:
پاسخحذفمجتبی آزاد:
-سرم را بر پای صدایت گذاشتی شاهکاره بقیه انگار بازی با کلماته ولی مهم همون تیکه اس.
-بهانه دچار تکراری مریض گونه شده.التماست نیازی به التماس نداره!"آری" بازی خسته کننده ایست.
-آرامم کردی آوازم کردی خوب جا افتاده.اگر کردی دوم حذف بشه تو فضای تعلیقش مخاطب از بین میره و سکوت بیشتر زبان به مرز آرمانی خودش نزدیکتر میشه.البته با تعلیق بیشتر و این یعنی نمونه ی کامل سادگی در قالب شعر...بازم برات دارم!
-نظر بیشتری در مورد فرم دارم ولی تو اس ام اس نمیشه.اما مفهوم...کودک خردسال نطفه ی شکل نگرفته ایستکه ناگهان پیر می شود و حادثه ی لحظه در" آن" شعر حادث میشود.برای بیان دلتنگی عالیه و حالا باید ببینیم این کودک ما رو به کجاها میبره که ندیده ایم.
-بیگانه ی البر کامو با این حادثه شروع می شود.
علی مروتی:
-عالی بود ،حال کردم!
-همه ی انسانها از مادر جدا شده اند،شاید از طبیعت و شاید هم از یکدیگر.من هم فکر می کنم همه ی ما از آغاز خلقت تشنه ی نوازش یکی مادریم که او را گم کرده ایم ،شاید هم او ما را فراموش کرده است.این چیزیست که من از شعرت گرفتم .به هر حال ممنونم.
-بعد از نوشتن هر شعر مثل مجسمه سازها شروع به پیکر تراشی کلمات زاید کن به طوری که کلمات زاید حذف بشه!نقد مجتبی بر شعرت وارد است.
با سپاس فراوان
سلیمی نژاد
هی !
پاسخحذفسلام !
دیوونه کی با کی قهره ؟!! من نفهمیدم!
نقدت به شعرم وارده ! نه تاثیر فروغو رد می کنم نه بی طراوتیش رو ...
ولی متوجه نشدم جریان مذهبی و خدا و اینا چی بود ؟!!
شعرتم خوب بود.
تمام هستی نیمه جان توی شعر نمی نشست . ترکیب خوبیه ولی با شعر هماهنگ نبود . سرم را بر پای صدایت قشنگ بود . راستی ملامت یا ملایمت ؟
آوازم کردی حال نداد . خیلی تصنعیه .
بهتر بود تاثیر گذارتر تموم می کردی . پایان شعرای قبلیت بهتر بود . یعنی ضربه ی آخر رو می زدن ولی این نه
فعلنی
بای